سایتهای کاتولیک مقدس سیسیل

نقاشی سانتا روزالیا ، مونت پلگرینو ، پالرمو

Santuario Santa Rosalia Monte Pellegrino ، پالرمو ، سیسیل

محوطه مقدس غار سانتا روزالیا مونته پلگرینو که در ارتفاع 445 متری (1460 فوت) بالاتر از دریای تیرنه و شهر پالرمو در شمال غربی ایتالیا واقع شده است ، یکی از دو زیارتگاه اصلی کاتولیک های سیسیل است. شواهد باستان شناسی نشان می دهد که این غار دارای کاربردهای مذهبی پیش از مسیحیت بوده است ، از جمله معبدی باستانی برای الهه زمین آناتولی (و بعداً یونانی) سیبله ، خدای کارتاژین کرونوس ، و تانیت ، الهه پونیک فنیقی ، باروری.

در حالی که اولین آثار شناخته شده پرستش مسیحیان از قرن هفتم هنگامی که یک کلیسای کوچک از مریم مقدس در غار واقع شده بود یافت می شود ، دلیل اصلی زیارت مسیحیان ، حرم سانتا روزالیا است. روزالیا که حامی پالرمو بود ، از خانواده ای نجیب زاده نورمن متولد شد ، وی از 1130 تا 1166 زندگی کرد و (طبق سنت) خدمتکار ملکه مارگریتا ، همسر ویلیام پادشاه سیسیل بود. با اعتقادات مذهبی ، او برای هشت سال آخر زندگی خود در غار مدونا در مونت پلگرینو بازنشسته شد.

چهارصد سال بعد ، در ماه مه سال 1624 ، یک قایق که حامل مرگ سیاه بود ، یک طاعون کشنده به پالرمو رسید. شیوع همه گیر در سراسر شهر باعث هزاران کشته شد. در فوریه 1625 ، روزالیا به مردی ظاهر شد و نشان داد که بقایای بدن وی در غار مدونا کجاست. او به او دستور داد كه استخوانهای خود را به اسقف اعظم جیانتینو دوریا از پالرمو بیاورد و آنها را در داخل شهر به صورت موكب حمل كند. مرد از کوه بالا رفت و استخوانهای روزالیا را همانطور که شرح داده شد در غار یافت. به زودی خبر کشف گسترش یافت ، تعداد زیادی از مردم از غار بازدید کردند و بسیاری از معالجات معجزه آسا اتفاق افتاد. سپس استخوانها به اسقف اعظم برده شدند. یک بار آنها در 5 ژوئن سه بار به اطراف شهر منتقل شدند (برخی منابع می گویند 9) طاعون متوقف شد. در 27 ژوئیه ، سنت روزالیا به عنوان حامی حامی پالرمو اعلام شد. ساخت یک پناهگاه مقدس که غار را در بر می گیرد در سال 1626 آغاز شد و در سال 1629 به اتمام رسید ، زمانی که پاپ اوربان هشتم به طور رسمی تقدس روزالیا را تأیید کرد. 

روزالیا نیز نامیده می شود لا سانتوززا، یا قدیس کوچک ، توسط مردم پالرمو و هر ساله ده ها هزار زائر از زیارتگاه وی بازدید می کنند. نقطه کانونی این حرم مجسمه ای از روزالیا است که از طلا و مرمر سفید ساخته شده و با بسیاری از سنگ های قیمتی تزئین شده است. روزالیا ، در حالی که جمجمه خودش را در دست داشت ، و یک کلنگ به دلیل شکستن راه خود از میان سنگهای غار ، به حالت عادی درمی آورد.

در ماه سپتامبر سنتی آکیاناتا موکب برگزار می شود ، که در طی آن هزاران نفر از نمازگزاران در امتداد یک مسیر باستانی 4 کیلومتری به محوطه مقدس کوه صعود می کنند. در شبهای 3 و 4 سپتامبر ، هر دو نفر و گروههای سازمان یافته هنگام صعود به کوه دعا و آواز می خوانند. هر ماه ژوئن بین 10 تا 15 ، به مناسبت بزرگداشت موکب معجزه آسای 9 ژوئن 1625 ، مردم پالرمو با یک جشن بزرگ معروف به تو فیستینو. در روز چهاردهم ، ارابه ای که تندیس سانتا روزالیا را در دست دارد از طریق پالرمو رژه می رود و نمایش بزرگی از آتش بازی آسمان شب را روشن می کند. در روز 14 مراسم بدرقه ای از یادگارهای مقدس وجود دارد. زیارتگاه کوهستانی همچنین یک مکان زیارتی برای جامعه هندو تامیل است و سنت روزالیا به عنوان حامی مطالعات تکاملی پیشنهاد شده است.

ورودی حرم غار سانتا روزالیا ، مونت پلگرینو


مجسمه مریم ، زیارتگاه غار سانتا روزالیا ، مونت پلگرینو


تندیس مرمر و طلای سانتا روزالیا ، مونت پلگرینو ، سیسیل

 

Santuario Maria del Tindari ، سیسیل

پناهگاه ماریا تینداری ، سیسیل

پناهگاه ماریا دی تینداری که تقریباً در 50 مایلی غرب شهر مسینا در شمال شرقی سیسیل واقع شده است ، به دلیل مجسمه باستانی مدونا سیاه مشهور است. در حالی که تاریخ دقیق ورود مجسمه چوبی سدر مشخص نیست ، اما سنت این است که آن را زمانی در اواخر قرن هشتم یا در دهه های اولیه قرن نهم آورده اند که سیسیل تحت سلطه امپراتوری بیزانس بود برای حدود سه قرن (535-836).

افسانه ها از یک کشتی می گوید که از قسطنطنیه ، پایتخت امپراتوری بیزانس درحال حرکت بود و در آن یک مجسمه مرموز از مریم تاریک (که شاید قاچاق باشد) پنهان شده بود. در حالی که کشتی از آبهای دریای Tyrrhenian عبور می کرد ، ناگهان طوفانی شدید برخاست و ملوانان مجبور شدند به خلیج Tindari پناه ببرند. وقتی طوفان فروکش کرد ، ملوانان لنگر بلند کردند و بادبان ها را بالا بردند اما کشتی قادر به حرکت نبود. آنها که فکر می کردند بار کشتی را سبک کنند ، مقداری محموله را به هواپیما منتقل کردند ، اما با این حال کشتی حرکت نمی کرد. آنها با ناامیدی تصمیم گرفتند که مجسمه مریم مقدس را در ساحل سپرده گذاری کنند تا ببینند این او بود که مانع عزیمت آنها شد. با قرار دادن جعبه به همراه مجسمه در ته صخره های تینداری و سپردن آن به صومعه محلی برای نگهداری ، سرانجام آنها توانستند از آنجا دور شوند. روستاییان از شهر تینداری ، که قبلاً یک جامعه مسیحی پر رونق بود ، تصمیم گرفتند این مجسمه را به بالاترین و زیباترین مکان در منطقه ببرند ، جایی که قبلا معبدی بود که به سرس ، الهه روم کشاورزی و باروری اختصاص داشت.

مجموعه ای از کلیساها برای نگهداری مجسمه ساخته شده است ، از جمله کلیسایی که توسط بارباروسا ، یک دزد دریایی معروف الجزایری در سال 1544 تخریب شد و کلیسای فعلی در سال 1979 تکمیل شد. مجسمه مریم که کودک عیسی را در دست داشت احتمالاً بین قرن پنجم و ششم تراشیده شده است ، و دانشمندان ادعا می کنند که این کارگاه از کارگاههای لاتین یا بیزانس نیامده است بلکه احتمالاً در خاورمیانه ، شاید در سوریه یا فلسطین شکل گرفته است. مجسمه از مرمت گسترده ای بهره مند شده است. قرن ها رنگ ، لاک ، دود و گرد و غبار چشم ها را پوشانده و رنگ اصلی رنگ را کدر کرده بود. در پایه این مجسمه کلمات لاتین نوشته شده اند Nigra sum sed formosa، به معنی "من سیاه و سفید ، اما زیبا" هستم. مشابه مجسمه تینداری ، صدها مادونا سیاه نیز در سراسر اروپا وجود دارد (خوانندگان علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد این مجسمه ها از کتاب لذت خواهند برد Cult of the Virgin Virgin، توسط ایان بیگ). جشن بانوی تنداری هر ساله بین 7 تا 8 سپتامبر برگزار می شود. در داخل کلیسای بزرگ ، اگر از علائم پشت سر پیروی کنید ، مقدس کوچکتر و متواضع تری را در قرن شانزدهم خواهید دید که در زیر منظره ای نفس گیر از دریا دارد. این پناهگاه اصلی در بالای معبد باستانی الهه زمین سیبله ساخته شده است.

مجسمه مدونا سیاه ، پناهگاه مریم تینداری ، سیسیل


موزاییک مریم و آنجل ، مونت پلگرینو ، سیسیل

راهنمای سفر ایتالیا

مارتین این راهنماهای سفر را توصیه می کند